Μπορεί μια κοινή λοίμωξη όπως είναι η γρίπη να είναι ακόμα και σήμερα υπεύθυνη για 291.000 έως 646.000 θανάτους το χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο; Εάν κοιτάξει κανείς τα επιδημιολογικά στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αλλά και τα στοιχεία από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ (CDC), τότε θα διαπιστώσει ότι η απάντηση είναι θετική: Ο ιός, το βακτήριο ή ένας συνδυασμός τους μπορεί να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σε τέτοιο βαθμό ώστε μια πνευμονία να οδηγήσει στο θάνατο.

Ο ιός της γρίπης, που είναι «ασταθής», μεταλλάσσεται έστω και απειροελάχιστα κάθε χρόνο και επηρεάζει έως και το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, μπαίνει στο σώμα μέσω του βλεννογόνου των ματιών, της μύτης ή του στόματος. Αναπαράγεται στα ανθρώπινα κύτταρα της μύτης και του λαιμού και αυτή η ιογενής συσσώρευση προκαλεί την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος που προσπαθεί να προστατεύσει τον οργανισμό. Στο πλαίσιο αυτής της «αντεπίθεσης» τα λευκά αιμοσφαίρια καταστρέφουν τον ιστό που προστατεύει τον ιό, ιδιαίτερα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα (μύτη, στόμα, φάρυγγας) και στους πνεύμονες. Οι περισσότεροι υγιείς ενήλικες αναρρώνουν μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, υπάρχουν και οργανισμοί στους οποίους η αντίδραση του ανοσοποιητικού είναι τόσο έντονη που καταστρέφει τους ιστούς των πνευμόνων, ή μια δευτερογενής λοίμωξη (συνήθως από στρεπτόκοκκο και σταφυλόκοκκο) εμφανίζεται στον πνεύμονα εξαιτίας του εξασθενημένου ανοσοποιητικού. Στην πρώτη περίπτωση η καταστροφή των πνευμόνων σημαίνει ότι δεν είναι πλέον σε θέση να μεταφέρουν αρκετό οξυγόνο στο αίμα, με αποτέλεσμα την υποξία και το θάνατο. Στη δεύτερη περίπτωση η βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα μέρη του σώματος και στο αίμα και να οδηγήσει ακόμα και σε σηπτικό σοκ.

Στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν τα παιδιά από έξι μηνών έως πέντε ετών, οι ηλικιωμένοι, ειδικά αν έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, οι γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης, οι χρονίως πάσχοντες και οι εργαζόμενοι στον τομέα της περίθαλψης. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης της γρίπης και των επιπλοκών της, αλλά και αποφυγής της μετάδοσής της, είναι το αντιγριπικό εμβόλιο, το οποίο καλό είναι να γίνεται τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο. Το εμβόλιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά αδρανοποιημένοι ιοί ή τμήματα ιών που εισάγονται στον οργανισμό ώστε να ενεργοποιηθεί το ανοσοποιητικό και να δημιουργήσει αντισώματα. Έτσι, είναι πιο εύκολη η «αντίστασή» του όταν έρθει σε επαφή με ιούς και μικρόβια.

Σημάδια σοβαρής λοίμωξης, που δεν θα πρέπει να αγνοηθούν είναι ο πυρετός με ρίγος που δεν υποχωρεί, οι μυαλγίες, ο έντονος πόνος κατά την κατάποση, ο επίμονος βήχας ακόμα και μετά από δύο με τρεις εβδομάδες, το μπούκωμα και ο πονοκέφαλος που επιμένουν. Οι ενήλικες χρειάζονται επείγουσα ιατρική φροντίδα όταν εμφανίζουν έντονους πόνους στο στήθος και στο κεφάλι, έχουν δύσπνοια και ζάλη, βρίσκονται σε σύγχυση ή κάνουν συνεχώς εμετούς. Αντίστοιχα, τα ανησυχητικά συμπτώματα στα παιδιά είναι η δυσκολία στην αναπνοή (ή η γρήγορη αναπνοή- ταχύπνοια), το μελάνιασμα στο δέρμα, η ελαττωμένη πρόσληψη υγρών, η υπνηλία και οι αφύσικες αντιδράσεις, η υπερβολική ευερεθιστότητα ή η εξάντληση, και ο πυρετός με εξάνθημα. Επίσης, «καμπανάκι» θα πρέπει να είναι η επιδείνωση των συμπτωμάτων, ενώ η εικόνα του παιδιού φαινόταν να βελτιώνεται.